Aksjomat Extra Ecclesiam salus nulla wywodzi się od św. Cypriana, a w aspekcie merytorycznym sięga także Orygenesa (ok. 185-254), jakkolwiek istnieją jeszcze wcześniejsze patrystyczne przesłanki pod jej sformułowanie. Orygenes, porównując Kościół do domu, przestrzega przynależących doń chrześcijan przed opuszczaniem go, gdyż naraża to na niebezpieczeństwo możliwość osiągnięcia przez nich zbawienia:
„Niechaj nikt w siebie nie wmawia, niech nikt siebie nie oszukuje: poza tym domem, tj. poza Kościołem, nikt zbawienia nie otrzymuje. Jeśli kto wyjdzie na zewnątrz, sam sobie będzie winien śmierci” (In Jesu Nave III, 5).
Św. Cyprian natomiast, w kontekście słynnego sporu o ważność chrztu udzielanego przez heretyków, prowadzonego z papieżem Stefanem I , w jednym ze swoich listów zamieścił słynne zdanie „Salus extra Ecclesiam nulla est”, odnoszące się do heretyków, którym – w jego przekonaniu – na nic się zda do zbawienia zarówno chrzest krwi, jak i chrzest z wody, gdyż znajdują się oni poza Kościołem. O co chodzi w tej zasadzie? Poza Kościołem nie można się zbawić? Co z tymi, którzy nie znają Chrystusa?
Zapraszamy po odpowiedzi 19 listopada.
Koło Naukowe Teologów 